1. |
Ξανά
05:28
|
|||
|
Δεν υπάρχουν δάκρυα, δεν υπάρχουν τύψεις
Ανεβήκαμε μαζί στην πολιτεία
Της διαφανούς θλίψης
Ήπιαμε όλα τα νησιά, ήπιαμε όλο το χρυσάφι
Της γης του πυρός
Ήπια ολη τη χαρά, ήπιες όλο το σκοτάδι
Και κίνησες μπρος
Κι όταν μου δίνες τα χέρια
Να σε πιάσω λίγο πριν στην δίνη βουλιάξεις
Εγώ κοίταζα τ' αστέρια κι έλεγα
"Αν δεν καείς, πώς θες να πετάξεις;"
Ο φόβος σκοτώνει, η προδοσία σκοτώνει
Η πράξη σκοτώνει, το όνειρο σε σκοτώνει
Κι όταν πεθάνεις, κανείς δεν ξέρει από πόσους
Θανάτους καθημερινούς, το χώμα αυτό σε γλιτώνει
Δεν υπάρχουν δάκρυα ούτε απαντήσεις
Η ευτυχία κρύβεται στη σωστή δόση της λήθης
Έξω χιονίζει κι εσύ φύλλο στον "αέρα"
Πετάγεσαι χωρίς φτερά κι ελεγες
"Υπομονή και θα 'ρθει η μέρα"
Κι έφτανε από το πουθενά, σαν το πιο πιστό σκυλί
Εκείνος ο φίλος
Γκρεμίζοτανε μπροστά σου
Κι έλεγες "Οποιος βουλιάζει
Κάποτε θα σηκωθεί ξανά, ξανά."
|
||||
2. |
Λύκοι της πόλης
05:43
|
|||
|
Οι μέρες με μισούν χορεύουν μακριά μου
Πίσω τους γυμνός σερνόμαι όπου πάνε
Ο δρόμος πετρινός στοιχειώνει τα όνειρα μου
Πίσω τους γυμνός κι αυτές δε μου μιλάνε
Τα χρόνια φεύγουν, μα δε ζήσαμε ακόμα
Τα χρόνια φεύγουν, μα δεν κλείνει η πληγή
Μόνοι γιορτάζουμε σε κλειδωμένο δωμάτιο
Ναυάγια της στεριάς μας βύθισε η ζωή
Έκοψα μικρά κομμάτια τον παλιό μου εαυτό
Τώρα ξέρω πώς να γράψω έναν στίχο αληθινό
Έξω στην πλατεία, όχλος στο σκοτάδι
Όλοι παίζουν με ξεκούρδιστες χορδές
Επανάσταση κάθε Σάββατο βράδυ
Όλοι ψάχνουν για πελάτες φοιτητές
Επανάσταση κάθε Σάββατο βράδυ
Επανάσταση κάθε Σάββατο βράδυ.
|
||||
3. |
Λίμνη
05:06
|
|||
|
Χάθηκα στη λίμνη πάγωσα στη λίμνη
Κι έπεσα σε νάρκη σαν αγρίμι
Κι ονειρεύτηκα πως ήμασταν κάποιος άλλος
Κι ονειρεύτηκα πως ήμασταν κάποιος άλλος
Δεν ξέρω ποιος
Τώρα ξέρω πως έχω γίνει αυτός
Ζω τις στάχτες των ονείρων μου
Μου μιλάνε μόνο τα σκυλιά
Και χορεύω με τις ήττες μου
Κι ήρθε η άνοιξη για να με ξυπνήσει
Κι ήρθε η θάλασσα για να μου θυμίσει
Πως ο δρόμος φτιάχνεται καθώς
Πως ο δρόμος φτιάχνεται καθώς
Βαδίζεις μπροστά
|
||||
4. |
Ένα χαμόγελο που άργησε
05:04
|
|||
|
Χόρεψε μέσα στη νύχτα
Δεν υπάρχει αγκαλιά
Μόνο η φωτιά
Από τα άστρα που πεθαίνουν
Περπατάμε στη βροχή
Τόσος κόσμος τόσο μόνοι
Κάτι με τυφλώνει
Και το κουβαλάω μαζί
Κολυμπάμε στον βυθό
Τόσο μόνοι κι όμως να
Χαμογέλασες ξανά
Ν' αναπνεύσω δε μπορώ
|
||||
5. |
Κάτω από τη Θάλασσα
07:31
|
|||
|
Ψάχνω έναν τρόπο να ξεχάσω όσα είπα και όσα έκανα
Και όσα μετάνιωσα αργά να ξεχάσω
Ψάχνω έναν τρόπο να ξεχάσω όσα είπα και δεν έκανα
Και όσα μετάνιωσα αργά να ξεχάσω
Ψάχνω έναν καθρέφτη να κοιτάξω χωρίς έλεος
Την ψυχή μου που πουλήθηκα αμέτρητες φορές.
Μια μουσική χτυπάει τα αυτιά μου
Με κυνηγά από το πρωί
Στην πιο μικρή στιγμή μαζί σου
Εζησα όλη τη ζωή.
Ψάχνω ένα παιδί που να πιστέψει
Πως με τίποτα στον κόσμο δε θα ανταλλάσσα
Όλες τις ώρες
Όλες τις ώρες που το σώμα μου
Βρίσκεται κάτω από τη θάλασσα
Και όλα τα σύννεφα κοιτάζω να περνούν
Και αναρωτιέμαι αυτό που είμαι ποιος θα αντέξει
Ψάχνω ένα μνημείο όλους τους φόβους μου να θάψω
Κι αν ποτέ μου δεν πετάξω δεν πειράζει-δεν πειράζει
Γιατί προλάβασα να δω χιλιάδες ήλιους
Και να κλάψω στο φεγγάρι με δύο φίλους.
Μια μουσική χτυπάει τα αυτιά μου
Με κυνηγά από το πρωί
Στην πιο μικρή στιγμή μαζί σου
Εζησα όλη τη ζωή.
|
||||
6. |
||||
|
Μέσα μου καίει μια φωτιά,
Τα μεσημέρια τα ζεστά,
Η πιο καλή ταινία είναι η ανάμνηση,
Έψαξα χρόνια στον βυθό.
Πέρασα κύμματα εκατό,
Κι έχω το βλέμμα του τρελού χωρίς απάντηση.
Μέσα μου καίει μια φωτιά,
Κι όσο δε σβήνει,
Θέλω να φύγω μακριά και δε μ' αφήνει.
Κι όταν ρωτάω να μου πει τι έχει απομείνει,
Αυτή γελάει και μου λέει ξανάρωτα.
Ξανάρωτα κάθε χειμώνα, κάθε βροχή, κάθε αιώνα,
Αν τη ζωή αναζητώντας ξοδέψα όλα τα χρόνια.
Αν αδειάσα όλη τη σκέψη,
Αν μου απομείνει καρδιά,
Αν έχω αφήσει και για σένα κάποιαν αποκόσμη γωνιά.
Ξέρω πως κάποτε σε κάποια καμάρη,
Τα δάχτυλά μου θα βρουν χαιδεύοντας.
Των απαλών μαλλιών σου τον χειμάρρο,
Παλιά τραγούδια που ανθίσαν τρέμοντας.
Τραγούδια που δεν έπαιξε το ράδιο ποτέ,
Όλα θλιμμένα εκεί πικρά χαμογελώντας.
|
||||
7. |
||||
|
Κι ήρθε ο καιρός με μαύρα βήματα βαριά
Κι ήρθε ο καιρός να ζητήσει την ψυχή σου
Πες μου κάτι δεν θυμάμαι πια
Πόσα χρόνια έχω εδώ βαλτώσει
Ξημερώνω σε αγκαλιές που έχουν παγώσει
Με μια τρύπια καρδιά
Κι ήρθε ο καιρός με ένα τσιγάρο στο μπαλκόνι
Ζούμε μαζί και πεθαίνουμε μόνοι
Άφησε με να καώ μόνος μου
Σε έναν κόσμο πέρα απ' την άκρη του κόσμου
Δύο βιβλία ένας σκύλος στα πόδια
Και μια τρύπια καρδιά
|
||||
Σέλας Athens, Greece
Οι Σέλας είναι μια indie-alternative rock μπάντα που σχηματίστηκε το 2006 στην Αθήνα.
Έχουν ελληνικό
στίχο και αντλούν τις επιρροές τους, κυρίως από τη βρετανική και αμερικάνικη rock σκηνή των 90s και 00s, τη post rock και τη trip hop.
Οι Σέλας είναι οι:
Ηλίας Πάλλας – Στίχοι, Κιθάρες
Χρήστος Κοντός – Τύμπανα
Δημήτρης Κομματάς – Μπάσο
Θάνος Τσιμιτσέλης – Τσέλο
Νίκος Μπερδολόγος – Φωνή
... more
If you like Σέλας, you may also like:
Introduction to The Squirez
by The Squirez
This upbeat debut serves as an introduction to the Sioux Falls, South Dakota-based alternative band.
go to album
The Besnard Lakes Are the Last of the Great Thunderstorm Warnings
by The Besnard Lakes
The Besnard Lakes return with their first new LP in four years, full of the same mystery and wonder on which they have built their name.
go to album
Lilting pop hooks and swooning psychedelic vibes power the Sydney band's latest EP.
go to album
Frantic Semantic EP
by Grow Rich
Fuzzy and swirling shoegaze soundscapes from Indonesia full of emotion and DIY spirit.
go to album
Delightful, freewheeling noise pop where clouds of guitar encircle heavenly, far-off vocals.
go to album
The Besnard Lakes Are The Divine Wind
by The Besnard Lakes
The Besnard Lakes are back with a new 12", and a new single. Expansive and psychedelic, much like the band's previous work.
go to album
Dreamy psychedelia from Brazil, all sinewy guitar lines, distorted vocals, pillowy feedback, and spirited flutes.
go to album
